معرفی کتاب بنویس تا اتفاق بیفتد

توضیحات

قسمتی از کتاب

بگذار اتفاق بیفتد! هنگامی که در کمین علائم و نشانه ها هدفی را با ایمان کامل می نویسید، چطور بدانید که راه درست را می روید؟

بعضی وقت ها به معنای واقعی کلمه، علائم در اطراف شما هستند.

دخترم امیلی وقتی داشت دور دریاچه ی گرین لیک میدوید، جوانی حدودا چهارده ساله را دید که اسکیت بازی می کرد در حالی که نوشته ای را با خود حمل می کرد:

تخت خواب یک نفره ی رایگان. دنبالم بیایید!

جوان برای آپارتمان دانشجویی جدیدش به دنبال یک تخت خواب می گشت. او به این تخت خواب نیاز داشت و در جایی دیگر، مادربزرگش قصد اسباب کشی داشت و می خواست یک تخت خواب یک نفره را با خوشخواب و دراورش به کسی ببخشد و در نهایت مادر بزرگ تخت و دراور را به او بخشید.

امیلی در زندگی خود دائما به دنبال اتفاقات خوب می گردد و جالب اینکه اتفاقات خوب هم برای او به وقوع می پیوندد.

امیلی می داند که هر وقت نیاز به کمک داشته باشد کمک در دسترس اوست.

یک بار او در قسمت مرکزی کتابخانه سخت مشغول انتخاب یک مقاله برای گزارش نیمسال تحصیلی خود بود.

ناگهان صدایی همچون الهامی روحانی، سکوت کتابخانه را شکست:

همه ی دانش آموزانی که برای تکالیف خود احتیاج به کمک دارند، لطفا به طبقه ی دوم مراجعه کنند.

او تنها دانش آموزی بود که به صدا پاسخ داد و رئیس کتابخانه در اتاق کنفرانس به صورت خصوصی و تماما در اختیار او، به موضوع امیلی توجه نشان داد و بسیار به او کمک کرد.

همیشه آرزو داشتم که در مواقع مشکلات و روبه رو شدن با مخمصه ها و دودلی ها، ابرها شکاف بردارند و یک صدای منجی، چارلتون هستون گونه ما را به طبقه ی دوم هدایت کند، آنجا کتابدار زندگی ساعت ها کنارمان بنشیند و همه ی پرسش هایمان را پاسخ دهد و با ما گفت و گو کند: تمام کسانی که در زندگی به کمک نیاز دارند، لطفا به طبقه ی دوم بیایند. همیشه چنین ندایی هست ولی متاسفانه ما اغلب آن را نمی شنویم و اگر هم پیامی دریافت کنیم، متوجه آن نخواهیم شد و طبیعت مخصوص این امر را تصادفی فرض می کنیم.

اطلاعات اضافی