رمزارزها و آینده‌ای که پیش‌رو دارند
رمزارزها توجه سرمایه‌گذاران و کسب‌وکارهای زیادی را در سراسر جهان به خود جلب کرده‌اند؛ چراکه در مقایسه با ارز فیات، از مزایای متنوعی برخوردارند. بعلاوه، ماهیت غیرمتمرکز آن‌ها منجر به رشد سریعشان، به‌ویژه در سال‌های اخیر، شده است. ازآنجاکه بازار رمزارزها، علاوه بر امور مالی، ارتباط تنگاتنگی با دنیای فناوری دارد پیش‌بینی آینده آن‌ها می‌تواند در تصمیم‌گیری شما در خصوص ورود به این بازار مؤثر باشد.
مطالعه بیشتر: رمزارز و تفاوت آن با پول سنتی
تکامل ارز
قرن‌هاست که ما برای خرید کالا و خدمات به ارزهای فیات (سکه، اسکناس و کارت اعتباری) متکی هستیم. قرن بیست و یکم ارز دیگری را در اختیار ما قرار داده است: واحد پول مجازی که به آن رمزارز نیز گفته می‌شود. در سال ۲۰۰۹ بیت‌کوین اولین ارز رمزنگاری‌شده بود که توسط ساتوشی ناکاموتو در پاسخ به اضمحلال مالی سال ۲۰۰۸ اختراع شد.
امروزه بیش از ۴۰۰۰ نوع ارز رمزنگاری‌شده در زیرساخت‌های دیجیتال جهانی در گردش هستند. از این ارزهای مجازی می‌توان برای خرید کالا و خدمات استفاده کرد، از دفتر کل آنلاین با رمزنگاری قوی نیز برای ایمن‌سازی تراکنش‌های آنلاینی استفاده می‌شود که بر پایه فناوری بلاک‌چین ساخته‌شده است.
شناخت بلاک‌چین
بلاک‌چین می‌تواند بسیار پیچیده باشد، اما فقط به پایگاه داده‌ای بیندیشید که اطلاعات را در بلوک‌ها ذخیره می‌کند، با زنجیره‌هایی که این بلوک‌ها را به ترتیب زمانی پیوند می‌دهد. انواع مختلف اطلاعات را می‌توان در بلاک‌چین ذخیره کرد. به‌عنوان‌مثال، در ثبت زمین برای ثبت مواردی مانند تغییرات ساختاری ساختمان‌ها استفاده می‌شود و «اگر ملک فروخته شود، تمام اسناد مربوطه می‌تواند به مالک جدید منتقل شود. هر معامله قابل‌پیگیری، زمان‌بندی و غیرقابل‌انکار است». متداول‌ترین کاربرد بلاک‌چین تاکنون، استفاده از آن به‌عنوان دفتر کل معاملات بوده است. فناوری بلاک‌چین ستون فقرات و فعال‌کننده وجود ارزهای رمزنگاری‌شده است.
مطالعه بیشتر: ۱۰ روند نوظهور فناوری محرک نوآوری
اضمحلال قدرت
تراکنش‌های بیت‌کوین به‌صورت غیرمتمرکز روی بلاک‌چین ثبت می‌شوند؛ این بدان معناست که هیچ شخص یا گروهی بر نحوه ذخیره داده‌ها کنترل ندارد، بلکه نظارت به‌صورت جمعی از سوی تمام کاربران انجام می‌گیرد. این امر یکپارچگی دفتر کل را حفظ کرده و مانع از فساد سیستم توسط افراد می‌گردد، کاملاً برخلاف ارزهای سنتی که تحت نظارت بانک‌های مرکزی و دولت هستند. این به معنای عدم توانایی سیستم‌های غیرمتمرکز در مقابله با هر نوع دست‌کاری نیست، بلکه بدان معناست که هیچ نقطه‌ای برای حمله وجود ندارد و در برابر هک بسیار مقاوم است.
ازآنجاکه بلاک‌چین یک فناوری غیرمتمرکز است و توسط یک مرجع واحد کنترل نمی‌شود، موجب هراس بانک‌های مرکزی و دولت‌ها شده است، چراکه قادر نیستند مقدار رمزارزها را به همان روشی دست‌کاری کنند که با ارزهای سنتی انجام می‌دهند. به عبارتی اگر بخواهیم از رمزارزها به‌عنوان ارز اصلی استفاده نماییم، بانک‌های مرکزی و دولت‌ها نمی‌توانند مداخله و درنتیجه نرخ تورم را کنترل کنند. علاوه بر این، معاملات از طریق بلاک‌چین درآمد مالیاتی دولت و مؤسسات مالی را کاهش می‌دهد. اگرچه این امر جذاب به نظر می‌رسد، بااین‌حال نسبت به ماهیت و کاربرد رمزارزها نوعی ترس و عدم قطعیت وجود دارد.
استفاده از رمزارزها در تراکنش‌ها
مناقصه حقوقی منحصراً به پول فیات اشاره دارد و به‌عنوان شیوه پرداختی رضایت‌بخش برای پایان دادن به بدهی شناخته‌شده است. اگرچه رمزارزها از مناقصه حقوقی سنتی برخوردار نیستند، اما دلیلی وجود ندارد که به‌عنوان یک روش پرداخت پذیرفته نشوند. اولاً، پرداختهای کارت اعتباری مناقصه حقوقی ندارند، اما در سطحی گسترده به‌عنوان یکی از شیوه‌های پرداخت پذیرفته‌شده‌اند؛ و ثانیاً، بیت‌کوین قبلاً به‌عنوان شیوه‌ای از پرداخت توسط شرکت‌هایی چون Starbucks، Whole Foods و سایر خرده‌فروشان برجسته پذیرفته شده است. Flexa، استارتاپ پرداختهای مستقر در ایالات‌متحده، معتقد است که «بهترین راه برای کارآمدتر و دسترس‌پذیرتر شدن تجارت جهانی، قرار دادن رمزارزها در اختیار توده مردم است».
بازار به‌شدت بی‌ثبات
وقتی بیت‌کوین برای اولین بار معرفی شد، ارزشش کمتر از ۱ دلار بود. اکنون اما ارزش آن بیش از ۵۰،۰۰۰ دلار (۳۶،۰۰۰ پوند) است. این افزایش قیمت صرفاً به دلیل عرضه و تقاضا است؛ زیرا تنها ۲۱ میلیون بیت‌کوین قابل‌استخراج وجود دارد. تا ۲۴ فوریه ۲۰۲۱، ۱۸.۶۳۸ میلیون بیت‌کوین استخراج شده است که ۲.۳۶۲ میلیون باقی‌مانده است که هنوز به گردش درنیامده است. افزون بر نوسانات بازار رمزارزها، تصمیمات اخذشده توسط SEC و FCA نیز از یک‌سو موجب افزایش عدم قطعیت در کل بازار رمزارزها و از سوی دیگر سبب اتخاذ تصمیمات مبتنی بر احساس بازرگانان می‌شود که همین امر افزایش نوسانات بازار و نقدینگی سریع را در پی دارد.
نتیجه چه خواهد شد؟
علاقه به ارزهای دیجیتال در پی بحران مالی ۲۰۰۸ ایجاد شد، زیرا مردم اعتماد خود را به زیرساخت‌های مالی موجود از دست دادند. رویدادهای مهمی چون جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم و بحران مالی ۲۰۰۸، تأثیرات مخرب و طولانی‌مدت بر اقتصاد جهانی داشت.
در همین اثنا، همه‌گیری کنونی COVID-19، ضربه دیگری به معیشت و اقتصاد مردم وارد کرده است. به‌منظور نجات از زیر فشار مالی، بانک‌های مرکزی پول بیشتری چاپ می‌کنند، اما باید از خود پرسید که این روند تسهیل کمّی تا چه مدت می‌تواند ادامه یابد. این روند موجب بی‌ارزش شدن ارزهای سنتی می‌شود. امروز پول دارای ارزش است، زیرا دولت‌ها به مردم چنین القا می‌کنند، اما از زمان شوک نیکسون در دهه ۱۹۷۰، دلار آمریکا توسط طلا یا هر چیزی که ارزش ذاتی داشته باشد پشتیبانی نمی‌شود. با افزایش هزینه‌های زندگی و چشم‌انداز تاریک روبه به بهبود اقتصاد، جای تعجب نیست که مردم به دنبال یک چتر نجات طلایی باشند.
بر اساس موارد فوق‌الذکر و میزان پیشرفت کنونی فناوری، کسب‌وکارها و افراد به‌طور یکسان در حال سازگاری هستند. فقط شرکت‌های فین‌تک را در نظر بگیرید که قبلاً دسترسی به فناوری‌های جدید مبتنی‌بر بلاک‌چین را آغاز نموده‌اند تا در صدر این رقابت باشند. اگرچه مراجع ذیصلاح مقرراتی را در خصوص رمزارزها وضع می‌کنند، اما می‌دانند که نمی‌توانند جریان پیشرفت را متوقف نمایند، چراکه «بازارها و فناوری همواره در حال تغییر است» و «فین‌تک می‌تواند نیروی قدرتمندی برای همیشه باشد». به عبارتی، به نظر می‌رسد طی پنج تا ده سال آینده مردم شاهد تبدیل فناوری بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال به جریان اصلی خواهند بود.
آیا رمزارزها آینده پول هستند؟
به گفته دویچه بانک، سیستم پولی فعلی شکننده است و تا سال ۲۰۳۰ شمار کاربران ارزهای دیجیتال به بیش از ۲۰۰ میلیون افزایش می‌یابد. این موسسه مالی معتقد است که با افزایش تقاضا برای ناشناس ماندن و ابزارهای پرداخت غیرمتمرکز، رمزارزها می‌توانند روزی جایگزین پول نقد شوند.
با برطرف شدن موانع نظارتی، ارزهای رمزنگاری‌شده می‌توانند جایگزین‌های قانونی ارزهای فیات شوند. بسیاری از دولت‌ها دست روی دست نخواهند گذاشت و کنترل عرضه پول را بدون مبارزه‌ای خشونت‌آمیز از دست نخواهند داد.
ممکن است نه ارز فیات، بلکه کارت‌های پلاستیکی قربانی واقعی رمزنگاری باشند. اکنون، چند دهه‌ای است که پول نقد به‌تدریج از رده خارج‌شده است. کارت‌های نقدی و اعتباری نیز به‌تدریج منسوخ می‌شوند و ممکن است با افزایش پذیرش رمزنگاری، این روند ادامه یابد.
وقتی به سیر تحولات پول بیندیشیم، درخواهیم یافت که از معامله با سکه و اسکناس به معاملات آنلاین و معامله از طریق کارت‌های اعتباری انتقال‌یافته‌ایم. در حال حاضر افزایش پرداختهای تلفن همراه از طریق WeChat Pay، AliPay و Paypal و … کارت‌های پلاستیکی را تبدیل به ابزارهای زائدی کرده است.
بلاک‌چین مزایای زیادی نسبت به کارت‌های پلاستیکی دارد، اما اساسی‌ترین تمایز میان این دو این است که در فناوری بلاک‌چین کلیه پرداخت و انتقال‌ها با رضایت کامل کاربر صورت می‌پذیرد. با افزایش پذیرش رمزارز، منطقی است که فرض کنیم کارت‌های اعتباری از بین می‌روند و ما دیگر به آن‌ها احتیاج نخواهیم داشت.
اما پیش‌بینی همواره امر دشواری است. همه‌چیز زمان می‌برد، اما شمارش معکوس آغاز شده است. رمزارزها بیش ازآنچه فکر می‌کنید محبوب شده‌اند. بر اساس یک نظرسنجی، تقریباً ۱۸ درصد از دانشجویان مقیم ایالات‌متحده حداقل دارای یک ارز دیجیتالی هستند یا در گذشته صاحب یک ارز دیجیتالی بوده‌اند.
استفاده از رمزارزها، مانند هر چیز دیگری در زندگی، دارای مزایا و معایبی است. بسیاری از مردم ارزش واقعی رمزارزها را درک نمی‌کنند، زیرا تنها بر معاملات سوداگرانه متمرکز شده‌اند که ناشی از قیمت و نوسان است.
تداوم استفاده از رمزارز موجب منسوخ شدن ارز فیات می‌گردد. رمزارزها این امکان را به افراد می‌دهند که بانک و روش پرداخت را خودشان تعیین نمایند. چالش‌های اصلی رمزارزها نظارتی و فنی است. پذیرش کاربر مهم‌ترین عاملی است که تعیین می‌کند آیا می‌توان رمزارزها را جایگزین پول نقد کرد یا خیر؛ اما وقتی ارز دیجیتال به‌طور کامل راه‌اندازی و در زندگی ما ادغام شود، شاهد دنیای متفاوتی خواهیم بود.
منابع: legal cheek، Finyear
